Do tej pory byłam na dwóch obozach, PDC 2 i Hiszpania, i decyzję o wyjeździe uważam za najlepszą podjętą w 2016 roku. Choć każdy camp był nastawiony na inne cele, łączyły je profesjonalna kadra (która spędzała z nami czas również poza treningiem), ambitny grafik (więcej się wcisnąć nie dało) i świetna, wspierająca ekipa (było z kim pójść do sauny albo na spontaniczne akro). Nie uważam się za orła rurki, wiele rzeczy nie przychodzi mi łatwo i choć obóz to idealne miejsce, żeby sobie narobić kompleksów, bo wokół mnóstwo fantastycznych dziewczyn… to jednak te same fantastyczne dziewczyny stanowią teraz podstawę mojej determinacji i motywacji, pokazują, co jeszcze mogę osiągnąć, w którą stronę się rozwinąć. I piszę tutaj zarówno o instruktorkach, jak i kursantkach :). Obóz pole dance rzucił nowe światło na moją pasję, to doskonałe miejsce, żeby udoskonalić i poszerzyć swój warsztat. Szczerze uważam, że warto. A z Kasią Bigos zawsze, wszędzie, w ciemno.

Był to cudowny czas. Spędzony przede wszystkim aktywnie, ale w świetnym gronie. Tego co tam przeżyłam, nie umiem opisać słowami. Moja kondycja poprawiła się ogromnie. Rozwinęłam też swoje umiejętności na rurce. Kasia jest świetną osobą i przygotowuje każdy obóz na 100%. No i możemy uczyć się tam od najlepszych. Dziękuję, że mogłam tam być :*

Jestem wymagającą kursantką oraz instruktorem. Na wielu różnych imprezach, obozach tanecznych byłam, więc miałam konkretne oczekiwania. Na obóz Pole Dance Camp Polska polowałam, bo wydawał mi się solidnie zaplanowany. Niespodziewanie udało się załapać na listę obozowiczów. Po pierwsze obóz nie wydaje się solidny, tylko JEST solidny! Po drugie, nikogo nie znałam, ale szybko poznałam (a jestem nieśmiałkiem). Po trzecie, to co obiecuje organizator – dostaniecie <3  Na dzień dobry, pokój pełen prezentów. Na śniadanie, obiad, podwieczorek, kolację i deser – treningi! 100% Pole Dance, 100% ludzi z pasją, 100% pasji, 100% wiedzy, 1000% energii, maximum warsztatów, dbałość o każdy szczegół, indywidualne podejście, milion uśmiechów  i jeden niesamowity kop, który czułam wracając do Szczecina i jeszcze dłuugo, dłuugo potem. Czy powtórzę tą przygodę? Powtórzę.